Miejsce usytuowania budynku pierwotnie zajmowały budynki klasztorne, które rozebrano, by w ich miejscu wybudować reprezentacyjny kompleks budynków przeznaczonych dla magistratu poznańskiego. Zespół budowlany wzniesiono w latach 1910–1912, według projektu miejskiego radcy budowlanego Fritza Teubnera i architekta Hermanna Klotha.

Budynek, pasujący do architektury kościoła franciszkanów, ozdobiły piaskowce i granity oraz zegar mozaikowy, umieszczony na wschodniej ścianie założenia. Architektonicznie budynek nawiązuje do form późnego baroku.

Zegar został wykonany przez firmę Johanna Fryderyka Weule z Bockenem w Górach Harzu, a otoczenie zegara to dzieło firmy Otto Böttgeara z Poznania. Cyferblat ma 2,7 m średnicy, umiejscowiony jest pomiędzy dwoma kolumnami z kapitelami i osłonięty blaszanym baldachimem. Do zegara prowadzi wykonana z piaskowca galeryjka dla zegarmistrza. Z piaskowca wykonano także główny portal od strony ul. Sierocej, zwieńczony herbem Poznania. Roboty kamieniarskie przeprowadziła firma Karla Päschkego z Wrocławia.

Część budynku, od strony południowo-wschodniej, przeznaczona została początkowo na potrzeby miejskiej kasy oszczędnościowej (niem. Stadtsparkasse).






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Four.mg, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons