Kaplica znajduje się na wzniesieniu zwanym "Dziewiczą" lub "Panieńską Górą". Historia pierwszego powstałego w tym miejscu kościoła wiąże się z objawieniem maryjnym, którego doświadczył schorowany murarz Wojciech z 12 na 13 grudnia 1664 roku. W objawieniu Matka Boska prosiła, aby Wojciech wybudował jej kaplicę na tym "Dziewiczej" lub "Panieńskiej Górze", nazywanej tak na cześć dziewcząt które poniosły tu śmierć broniąc swego dziewictwa przed napastliwymi żołnierzami.

Pierwsza kaplica stojąca w tym miejscu wykonana była z drewna, wysoko podmurowana, pięknie i kosztownie urządzona. We wnętrzu znajdowały się trzy ołtarze. W podziemiach, chowano kustoszy sanktuarium, jego fundatorów i osoby zasłużone.

Kaplica istniała do 1782 roku, kiedy dokonano jej rozbiórki z powodu słabego stanu technicznego budynku. Zły stan spowodowany był przez pożary, które dotknęły kaplicę przynajmniej dwukrotnie - w roku 1721 i 1751.
Pod koniec XVIII lub na początku XIX wieku wybudowano tu kaplicę pod wezwaniem św. Anny. Kaplicę wyposażono w jeden ołtarz, nad którym zawieszono obraz św. Anny z Maryją oraz kopie obrazu Świętej Rodziny.

W 1957 roku obiekt wpisano do rejestru zabytków.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Mezd21 / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)