Świątynia została ufundowana przez Jana Pniewskiego w 1425 roku. Początkowo była to budowla drewniana. Dwa razy została zniszczona przez pożar. W 1783 roku została odbudowana w stylu barokowym. W 1973 roku świątynia została zaliczona do zabytków podlegających ochronie państwa. W dniu 29 sierpnia 1972 roku przekazana została siostrom klaryskom od Wieczystej Adoracji dekretem arcybiskupa Antoniego Baraniaka. We wnętrzu budowli znajduje się ołtarz główny ozdobiony obrazem przedstawiającym Zesłanie Ducha Świętego (pochodzącym z połowy XVII wieku) oraz drugim nad nim przedstawiającym Chrystusa z Emaus (pochodzącym z około 1785 roku). Umieszczone są tam także wizerunki świętych apostołów Piotra i Pawła (pochodzące z XVII wieku). W drugiej połowie XVIII wieku powstała ambona w stylu rokokowym.





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Krzysztof Golik, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons