Kościół wzniesiono w 1865 na potrzeby lokalnej społeczności protestanckiej w stylu neogotyckim. W bryle obiektu wyróżnia się wysoka wieża zwieńczona wysmukłą sygnaturką. W 1945 świątynię przejęli katolicy i od tego czasu nosi wezwanie św. Andrzeja Boboli. 1 października 1974 powołano tu ośrodek duszpasterski, a w 1984 – parafię. W 2006 przeprowadzono generalny remont obiektu, a w 2008 przywrócono witraże w prezbiterium. W 2009 wyremontowano posadzkę, nałożono nowe tynki wewnątrz kościoła i poddano renowacji witraże boczne, a także zbudowano nowy ołtarz, tabernakulum, chrzcielnicę i zawieszono żyrandol. W tym samym roku wyremontowano kotłownię.

Budowla jest neogotycka, jednonawowa, ceglana, na fundamencie z ciosów kamiennych. Od wschodu przylega doń prostokątne prezbiterium, a od zachodu wieża kryta ostrosłupowym hełmem z krzyżem. Zarówno bryła główna, jak i prezbiterium pokryte są dachami dwuspadowymi.

Z pierwotnego wyposażenia zachowały się: empora chóru muzycznego, posadzka, stolarka drzwiowa i więźba dachowa (częściowo).

Przy kościele postawiono w 1946 (lub 1945) pomnik ku czci ofiar zbrodni niemieckich z okresu II wojny światowej. Na tablicy umieszczono nazwiska dwunastu ludzi. U stóp monumentu znajdują się mogiły osób pomordowanych przez Niemców w bliżej nieustalonych okolicznościach.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. MOs810, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons