Ze skarpy rozciąga się zachwycający widok na Wisłę, która w tym miejscu zachowała swój niemal pierwotny charakter. Rzeka pomiędzy Płockiem a Włocławkiem tworzy rozległy zbiornik zwany Jeziorem Włocławskim, który w najszerszym miejscu ma niemal 500 metrów szerokości. Widać lewobrzeżną część Płocka - Radziwie z portowymi dźwigami stoczni rzecznej i monumentalnym budynkiem elewatora, a w oddali lasy Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego, w których jest kilkadziesiąt jezior i niewielkich zbiorników wodnych oraz wiele ośrodków wypoczynkowych. Jest to naturalne zaplecze urlopowe płocczan oraz turystów w szczególności z Warszawy i Łodzi.

Alejki Spacerowe

Całe Wzgórze Tumskie pocięte jest urokliwymi alejkami spacerowymi, którymi przejść można od ZOO aż do parku za Domem Technika. Trasa ma około 5 km. długości i prowadzi przez Wzgórze Dominikańskie poniżej domu, w którym urodził się i mieszkał poeta Władysław Broniewski i gdzie nadal odpocząć można pod okazałym dębem (pomnik przyrody) przy którym tworzył. Dalej mijamy Kościół na Górkach ufundowany przez księcia Konrada Mazowieckiego. Kościół wzniesiony został przez Dominikanów w latach 1227-1237 z cegły, co było niezwykłe w owych czasach. Zachowane fragmenty murów i portal wskazują, że była to najstarsza budowla z cegły na Mazowszu. 

Park za Tumem

Za katedrą znajduje znajduje się park zwany przez płocczan "Za Tumem", obsadzony kasztanowcami. Alejki prowadzą dalej wzdłuż korony skarpy a po drodze mija się gotycką Wieżę Szlachecką dawnego zamku, pomnik Ludwika Krzywickiego, ławeczkę Jakuba Chojnackiego, dawny Pałac Biskupi, po prawej stronie widać "Małachowiankę". Dalej ścieżka prowadzi obok hotelu "Starzyński" (Wzgórze Sieciecha), pomnika Bolesława Krzywoustego na Placu Książęcym, kościoła farnego, dawnych spichlerzy, wreszcie klasztoru Mariawitów. Kończy się za Domem Technika w Parku na Zdunach, z którego już tylko krok nad Zalew Sobótka. Nadbrzeże wiślane z koroną skarpy łączą schody i schodki, które znajdują się każdym odcinku opisywanej trasy. Fragment schodków przy pomniku Władysława Broniewskiego podczas Audioriver SunDay zamieniają się w muzyczną scenę. W planach jest budowa kolejki linowej w tym miejscu, która połączy Plac Obrońców Warszawy z bulwarami wiślanymi. 

Punkty widokowe

Iluminacja zabytków

Wzgórze Tumskie z punktami widokowymi na Wisłę i jej drugi brzeg to miejsce, z którego podczas dnia podziwiać można urzekającą panoramę, wieczorem – zachody słońca, z których Płock słynie, a po zmierzchu – efektownie iluminowane strzeliste wieże kościołów i innych zabytków.

Ogromne wrażenie robi najdłuższa w Europie (690 m) kolorowa iluminacja zabytkowego mostu. Ciężka, przytłaczająca za dnia stalowa konstrukcja, nocą zachwyca swą lekkością.

Amfiteatr

Podobnym efektem lekkości cieszy się rozświetlony nocą, nowoczesny amfiteatr w kształcie kosmicznego spodka, doskonale wkomponowany w pokryte roślinnością zbocze Wzgórza Tumskiego (przed wiekami były tu winnice biskupie). Płocki amfiteatr powstał w latach 60. i od razu stał się jednym z niepowtarzalnych elementów współczesnej urbanistyki miasta. Od początku służył organizacji imprez kulturalnych, wydarzeń artystycznych, koncertów, festiwali i przeglądów. W 2008 roku amfiteatr został gruntownie przebudowany i zadaszony. Obecnie jest miejscem wielu ciekawych wydarzeń artystycznych, między innymi Płockiej Nocy Kabaretowej, znanej z telewizyjnych transmisji.

Zabytkowy most

Warto przybliżyć historię mostu drogowo-kolejowego im. Legionów Józefa Piłsudskiego, zbudowanego w 1938 roku. Zasłynął on z unikalnej konstrukcji przytaczanej w czasach II RP jako przykład doskonałej myśli inżynierskiej. Most łączy dwa brzegi wiślane - płaski po lewej stronie i wysoką skarpę po prawej, a różnica wysokości pomiędzy przyczółkami wynosi aż 8 metrów. Dlatego każde przęsło jest inne, musiało zostać zaprojektowane indywidualnie. Most budowany był przez dwa lata przez dwie firmy jednocześnie. Każda zaczynała ze swojego brzegu i spotkały się pośrodku.

Przeprawa była dwukrotnie wysadzana w powietrze (w 1939 i 1945 roku) i za każdym razem odbudowywana. Przy okazji iluminacji obiektu wymieniono latarnie, zastępując je tzw. „petkami”, które kształtem nawiązują do oryginalnych z 1938 roku z literką „P” (most im. Legionów J. Piłsudskiego).

Kamienne podpory podświetlone są na kolor niebieski, spód kratownicy na czerwony, a boki – kolorem bursztynowym. W środku kratownicy jest białe światło, które doskonale wydobywa każdy detal konstrukcji. Trzy kolory – żółty, czerwony i niebieski to barwy Płocka, które radni przyjęli w 1938 roku.

fot. Nowy Płock.eu