Nowe skrzydło Muzeum Mazowieckiego to piękna, 3-kondygnacyjna kamienica przy ul. Kolegialnej. Jej remont i adaptacja na potrzeby muzealne przyczyniła się do odzyskania dawnej świetności przez kamienicę.

Zabytkowa kamienica o powierzchni 2520 mkw. jest przestrzenią do działań artystycznych i edukacyjnych, atrakcją turystyczną Płocka, kolejnym etapem w procesie rewitalizacji miejskiej starówki. Przede wszystkim jednak stworzyła ona możliwość do prezentacji w całej okazałości kolekcji sztuki art déco Muzeum Mazowieckiego w Płocku.

Na parterze powita Was miasto nocą z architekturą rysowaną świetlnym mappingiem, originalne auto z epoki - Jowett z 1926 roku umieszczony na okrągłej platformie oraz mini kino Odeon. We wnętrzach kamienic - polskiej, niemieckiej i francuskiej - prezentowane są meble, tkaniny, szkło, ceramika, malarstwo, rzeźby, lampy, a w domu mody kolekcja strojów, w sklepie jubilerskim biżuteria (m.in. puderniczka Tiffany'ego i kolczyki w etui Cartiera), a w gabinecie prezesa banku kolekcja numizmatów i papierów wartościowych.

Ekspozycję I piętra otwiera aranżacja mieszkania polskiej inteligencji z lat 30. XX wieku - zwiedzimy tu salon z gabinetem, kuchnię, jadalnię i sypialnię. To tu znajdziecie kilimy zaprojektowane przez czołowych artystów polskiego międzywojnia. 

I piętro to także galeria designu, w której można podziwiać bogatą kolekcję cenionych polskich hut: Zawiercie, Niemec, Krosno, Hortensja oraz zagranicznych wytwórni: Bacarrat, Braci Daum, Lalique'a. Zbiory metalu reprezentowane są przez wyroby firm warszawskich, europejskich i amerykańskich. Ceramika przez wyroby z Pacykowa, Ćmielowa, wytwórni śląskich oraz porcelanę zagraniczną z serwisami i figurkami Rosenthala na czele. 

W części poświęconej malarstwu prezentowane są portrety autorstwa awangardowych polskich artystów: Stanisława Witkacego, Zbigniewa Pronaszki i Leona Chwistka, także akt kobiecy belgijskiego malarza Leona de Smeta, portret damy z pieskiem Jana Rudnickiego. Perłą kolekcji Muzeum jest dar PKN Orlen - "Martwa natura" z antyczną rzeźbą Tamary Łempickiej - ikony minionych lat 20. i 30. XX wieku światowego formatu, której malarstwo jest kwintesencją stylu art déco.

Nawiązaniem do sukcesu polskich artystów na Wystawie Światowej w Paryżu w 1925 roku jest Sala Tożsamości, wydzielona przestrzeń z polskimi dziełami z nurtu narodowego, inspirowanego ludowością i folklorem, a także z tymi zdradzającymi wpływy kubizmu i funkcjonalizmu. 

Uzupełnienie wystawy stanowią ekrany z informacjami o sztuce międzywojnia, lustro w którym można "przymierzać" stroje z epoki oraz ścianka do selfie w stylu art déco.

fot. Muzeum Mazowieckie