Elewator zbożowy wrósł w krajobraz Radziwia i dla wielu z nas widok z Tumów na Radziwie bez elewatora jest niewyobrażalny. Budowę elewatora rozpoczęto w 1950 roku, według projektu z 1913 roku. Obiekt w niczym nie przypomina stylu lat pięćdziesiątych. Jest wzorowany na gdańskim kościele Dominikanów. Przez ówczesną władzę projekt ten był mocno krytykowany.

W środku to wielka betonowa konstrukcja, z zewnątrz 3-częściowa, neogotycka bazylika - nawa to magazyn, transept to wieża a prezbiterium to młyn. I to nie jest przejęzyczenie! Podobieństw między elewatorem w Radziwiu a gdańskim kościołem dominikanów pw. św. Mikołaja nie trzeba długo szukać. Blendy zdobiące elewację silosa to także detale charakterystyczne dla toruńskiego ratusza czy gdańskiej bramy Chlebnickiej. 

Także i wnętrze elewatora z łukowymi sklepieniami w niczym nie przypomina architektury lat 50. Wieść gminna niesie, że sakralny projekt elewatora mocno był krytykowany przez lokalną władzę. Przekonujący okazał się dopiero argument o konkurencji dla płockiej katedry. Wyższy i potężniejszy silos miał przyćmić płocką bazylikę. Mówiło się wtedy, że to kościół pracy socjalistycznej.