Układ przestrzenny Starego Miasta ukształtował się wraz z początkiem XIV w. i z niewielkimi zmianami dotrwał do czasów współczesnych. Zgodnie z tradycją pośrodku miasta znajdował się plac targowy i był to właśnie Stary Rynek. W południowo-wschodniej części placu stał gotycki ratusz w kształcie wieży, z piwnicą służącą za więzienie. Dookoła rozlokowane były jatki miejskie i kramy kupców. Od rynku biegły ulice do bram (rogatek miejskich): dobrzyńskiej, bielskiej i wyszogrodzkiej. Główna ulica Grodzka wiodła na zamek. Większość zabudowań była drewniana, co było przyczyną wielu pożarów wyniszczających miasto. Największe z nich w 1545 r. i 1616 r. spowodowały doszczętne zniszczenie większości domów. W 1877 roku targowisko zostało przeniesione na Nowy Rynek. Na placu urządzono park z alejkami, estradą i ozdobnymi pawilonami.

W 2000 r. zmodernizowany Stary Rynek ozdobiła fontanna Afrodyta. Istniejące obecnie kamienice pochodzą z końca XVIII i XIX wieku. Jedną z najstarszych jest barokowa kamieniczka z końca XVII w. (Stary Rynek 17).

Najważniejsze budynki
Stary Rynek 1 - klasycystyczny ratusz wzniesiony w latach 1824-27 według projektu Jakuba Kubickiego. Do 1816 w centralnym punkcie rynku znajdował się XV-wieczny gotycki ratusz.
Stary Rynek 8 - dawny Hotel Berliński. Tu mieszkał słynny niemiecki pisarz Ernst Theodor Amadeus Hoffmann. Kamienica ta nazywana jest Domem Darmstadt na znak współpracy z tym niemieckim miastem.
Stary Rynek 14-18 - kamienice wybudowane w początkach XX wieku według projektu Stefana Szyllera. W tym budynku 22 lutego 1931 pierwsze objawienie miała siostra Faustyna Kowalska. Znajduje się tu Sanktuarium Miłosierdzia Bożego oraz Muzeum św. Faustyny.
Stary Rynek 27 - kamienica powstała w 1818, z uwagi na mieszczące się w niej redakcje kilku lokalnych gazet (m.in. Tygodnika Płockiego) nazywana jest Domem Prasy.

Inne obiekty
fontanna Afrodyta
zegar słoneczny z 1793 roku






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Krzysztof Lisocki, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons