Kamienica na ulicy Kolegialnej 9 została wzniesiona w latach 1885-1886 przez Annę z Heymanów Flatau (1838-1898) i jej męża Ludwika Flataua (1829-1890) – kupca zbożowego, przemysłowca i właściciela domu bankowego.

Kazimierz Askanas pisze, że ten "dwukondygnacyjny ośmioosiowy" pałacyk został wzniesiony około 1890 roku i stanowi "epigonalną fazę renesansyzmu". W 1894 roku Tygodnik Ilustrowany pisał, że w Płocku Ludwik Flatau wybudował pałacyk piętrowy przy ul. Kolegialnej, w stylu renesansowym, który zasługuje na uznanie ze względu na to, że wszystko w nim, nie wyłaczajac umeblowania, jest owocem pracy sił miejscowych, przeważnie warszawskich.

W 1834 roku posesję oznaczoną numerem hipotecznym 321 przy ulicy Kolegialnej nabył pochodzący z Gołańczy kupiec Joachim Flatau (1778-1865) wraz z żoną Braną z Nirenbergów. Na mocy kontraktu kupna sprzedaży z 1869 roku właścicielem nieruchomości został Ludwik Flatau. Po jego śmierci nieruchomość odziedziczyła jego żona Anna wraz z czworgiem dzieci. W 1907 roku nieruchomość została sprzedana Jakubowi Neumarkowi, a od 1917 roku jej właścicielami byli Józef Rogozik i Dawid Szenwic, następnie Bank Przemysłowy Warszawski. W 1925 roku posesję przejęła Powiatowa Kasa Chorych w Płocku. W 1929 roku ogłaszano konkurs na stanowisko dyrektora Powiatowej Kasy Chorych, która wtedy mieściła się na Kolegjalnej 9. Ostatnim przedwojennym właścicielem był Karol Popielawski.


W tym budynku urodził się w 1886 roku Edward Flatau, współtwórca polskiej neurologii. Obecnie znajduje się tam tablica pamiątkowa poświęcona adwokatowi Kazimierzowi Askanasowi, który był wybitnym działaczem społecznym i wieloletnim wiceprezesem Towarzystwa Naukowego Płockiego.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. pbartosiak, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons