Przyjmuje się, że kościół wzniesiono w XV wieku, chociaż istnieje opinia, że został zbudowany już w wieku XIII, a w wiekach XV–XVI uległ gruntownej przebudowie. Niemiecki historyk sztuki, Rudolf Bergau, datował go na 1598.

Drugą przebudowę przeprowadzono w drugiej połowie XVII wieku. Dobudowano wówczas kruchtę. Prawdopodobnie działo się to w roku 1672, a przebudowy dokonał major Jakub Rotenburg – świadczy o tym chorągiewka na dachu z datą i literami J.R.M. Świątynię obsługiwał wtedy diakon z Ośna Lubuskiego. Kolejny remont został wykonany w 1842.

Po 1945 kościół został otwarty jako katolicki, ale jego poświęcenia dokonano dopiero 15 czerwca 1961 (wcześniej, 10 kwietnia 1961, wpisano go do rejestru zabytków).

Obiekt był pierwotnie romański. Obecny to budowla ceglana o wątku wendyjskim, czyli słowiańskim. Większość wyposażenia pochodziła z okresu przebudowy XVII-wiecznej, w tym ołtarz. Chrzcielnica jest z 1606, a ambona z 1660.

Kościół posiadał trzy dzwony:
- z 1643, odlany przez Chrystiana Finckena na zlecenie majora Rotenburga oraz jego rodziny,
- z drugiej połowy XVII wieku z ludwisarni Franciszka Sebastiana Voillarda,
- z nieokreślonego czasu (brak napisów).



Opis skopiowano z wikipedi.
fot. MOs810, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons