Budowla została zaprojektowana przez włoskiego architekta Pompeo Ferrariego. Obecne wyposażenie świątyni powstało w latach 1784–86.

Podczas II wojny światowej w kościele znajdował się magazyn surowców.

Ważną datą w powojennej historii świątyni była papieska koronacja cudownego obrazu Matki Boskiej Bolesnej. Odbyła się w dniu 5 sierpnia 1979 roku, a dokonał jej arcybiskup metropolita poznański Jerzy Stroba z towarzyszeniem księży biskupów, licznego duchowieństwa i około trzydziestu tysięcy wiernych.

We wnętrzu kościoła znajduje się jeszcze więcej zabytkowych obrazów i rzeźb, należą do nich: nadpalona figura ukrzyżowanego Chrystusa, którego ręce niemal doszczętnie strawił żywioł pożaru w 1984 roku, figura Chrystusa Ukrzyżowanego umieszczona w głównym ołtarzu, obraz Chrystusa na Krzyżu – znajdujący się w lewym bocznym ołtarzu, obraz Matki Bożej umieszczony w prawym bocznym ołtarzu, obraz patrona kościoła św. Walentego, obrazy świętych: Franciszka, Antoniego, Jana Nepomucena i Piotra z Alkantary.

Na uwagę zasługują również: cenne wyposażenie w stylu rokokowym z lat 1784–87, wyrzeźbione w dębie, o naturalnej barwie drewna, umieszczone w ołtarzach bocznych cztery obrazy pędzla Franciszka Smuglewicza z 1786 roku.




Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Jan Jerszyński, CC BY-SA 2.5 , via Wikimedia Commons