Jest to zabytkowy kościół (wpisany do rejestru zabytków w 1988 roku), wzniesiony jako ewangelicko-augsburgski kościół garnizonowy Armii Cesarstwa Niemieckiego.

Kościół posiada trzy nawy, transept i wyodrębnione, prosto zamknięte prezbiterium. Jednowieżowa fasada wyposażona została w podwójny hełm. Wieża kościelna wznosi się na
wysokość 58 metrów. Wewnętrze ściany świątyni zdobi neogotycka polichromia, w tym postacie apostołów namalowane w 1914 roku. Częścią dekoracji były także herby Niemiec, Prus Wschodnich, Olsztyna, Marcina Lutra i Paula von Hindenburga (nie przetrwały). Ołtarz główny składa się z krucyfiksu i rzeźbionej sceny Ostatniej Wieczerzy. Nad wejściem znajdują się organy,
uważane przed II Wojną Światową za jedne z najlepszych w Prusach Wschodnich.

Kościół w momencie budowy przeznaczony był dla jednoczesnego udziału w nabożeństwie ponad 1200 osób (tyle znajdowało się miejsc siedzących). W 1923 roku przed kościołem ustawione zostały dwa pomniki ku czci poległych w I Wojnie Światowej żołnierzy niemieckich: 146. pułku piechoty i 73. pułku artylerii polowej. Do 1945 roku kościół służył żołnierzom wyznania ewangelicko-augsburgskiego. Kościół katolicki przejął świątynie gdy Olsztyn znalazł się w granicach Polski.