Zawiera ono ponad pół tysiąca przedmiotów dotyczących różnych aspektów historii, liturgii i sztuki Warmii. Prace rewitalizacyjne budynków rozpoczęły się w listopadzie 2016 r., wartość inwestycji wyniosła ok. 10 mln złotych. Otworzył i poświęcił je abp Józef Górzyński 12 czerwca 2018 r. Jednym z najcenniejszych eksponatów jest rękopis „Monachomachii” Ignacego Krasickiego.

Zbiory umieszczone są na trzech poziomach. W piwnicy najstarszej kamienicy urządzone są wystawy czasowe.

Na parterze można podziwiać zbiory malarstwa, a także rzeźby. Najstarsze z nich pochodzą z przełomu XIV i XV w. Niektóre artefakty nie powstały na Warmii, chociaż są z terenów obecnej Archidiecezji Warmińskiej. Na szczególną uwagę zasługują gotyckie Madonny i ołtarze pochodzące z Pęciszewa i Sokolicy, konfesjonał z Tylży w stylu niderlandzkiego manieryzmu oraz XVII w. portrety ewangelistów.

Na I piętrze zobaczyć można rzemiosło artystyczne. W największej sali zebrane są przedmioty wykonane ze złota m.in. kielichy, relikwiarze, czy monstrancje. Wysokim poziomem artystycznym wyróżnia się kielich fundacji bp. Sorboma z XIV w., relikwiarze św. Andrzeja i bp. Watzenrodego. Na tym piętrze znajdują się również pokaźne zbiory ornatów i ksiąg liturgicznych.

II piętro jest miejscem umieszczenia kalendarium, portretów biskupów, a także tablic informacyjnych obrazujących historię Archidiecezji Warmińskiej. Najstarsze prezentowane obiekty pochodzą z II w. Wśród eksponatów jest m.in. najstarszy wydany drukiem traktat anatomiczny oparty na sekcji zwłok Andreasa Vesaliusa z 1543 r.





Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcia: Maks Siegmund, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons