Pierwsze informacje o kościele pochodzą z 1273 roku. W 1 poł. XIV wieku , w miejscu ówczesnej budowli sakralnej wybudowano nową, która zachowała do dnia dzisiajszego. Przez 400 lat, od 1545 do 1945 roku kościół należał do zboru ewangelickiego. Około 1600 roku dobudowano wieżę. Kruchty o neogotyckich wykończeniach dodano w 1830 i w 1850 roku. Kolejne prace budowlane pochodzą z 1870 roku. W 1964 roku zostały odkryte polichromie ścienne, których pochodzenie zostało oszacowane między 1 poł. XIV i pocz. XVI wieku. Przeprowadzone badania pod koniec XX wieku, wykazały że polichromie znajdujące się w prezbiterium i kruchcie powstały po 1450 roku, a ich twórcą był Gregorros Alrat z Opola.

Kościół został wybudowany z cegły w stylu gotyckim na planie prostokąta, całość okala mur wybudowany z kamienia polnego. Mury budowli wspierają przypory, w części zachodniej kościoła wznosi się wieża zakończona iglicą. Z wyjątkiem prezbiterium całość pokrywa dach dwuspadowy, natomiast prezbiterium pokrywa sklepienie krzyżowo-żebrowe, których żebra osadzone są na kamiennych konsolach. Chór muzyczny, pochodzący z 2 poł. XVII wieku oraz empora wsparte są na kolumnach. Barierę chóru uświetniają malowidła aniołów oraz króla Dawida. Polichromie pokrywają sklepienie oraz prezbiterium, przedstawiają one:
Chrystusa Pantokratora,
koronację Najświętszej Maryi Panny,
ewangelistów,
zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny,
Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny,
św. Barbarę,
św. Jadwigę,
błogosławionego Przecława,
św. Jana Chrzciciela,
św. Jana Ewangelistę,
Chrystusa błogosławiącego kulę ziemską,
zwiastowanie św. Anny,
ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny,
Boże Narodzenie,
Rzeź niewiniątek, Przemienienie Pańskie i Ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa,
św. Grzegorza,
św. Jerzego.

Wśród wyposażenia na uwagę zasługują m.in.:
- średniowieczna chrzcielnica,
- predella - pozostałość późnogotyckiego tryptyku pochodząca z około 1500 roku z namalowanymi Chrystusem Boleściwym, Matką Bożą Bolesną i św. Janem Ewangelistą,
- barokowa ambona z 1681,
- ołtarz główny z 1724,
- manierystyczne kamienne epitafia architektoniczne, które zostały rozbudowane przez Hansa von Panwitz,
- płyta przedstawiającą żonę Hansa, Krysoldę von Pogarell.
W 2008 roku epitafia zostały poddane konserwacji.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Sławomir Milejski, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons