Autor
Opis
Zabytkowa świątynia rzymskokatolicka wzniesiona w 1 połowie XIV wieku w stylu gotyckim.
Farę miejską na miejscu wcześniejszego kościoła zbudowano w 1 połowie XIV wieku dzięki fundacji króla Kazimierza Wielkiego. Świątyni nadano formę hali z pięcioma przęsłami, trzema nawami i wydłużonym prezbiterium z płaskim zamknięciem. Ze współczesnych sobie realizacji architektonicznych kościół w Olkuszu przypomina oba kościoły w Lewoczy na Spiszu. Nie jest wykluczone, że prezbiterium powstało już w XIII wieku, co sugeruje skrzywienie jego osi wobec halowego korpusu.
W XV wieku do południowej ściany dobudowano kaplicę św. Anny. Także w XV wieku dobudowano zakrystię i skarbiec od północy. W 1612 roku zbudowano od południa kruchtę (przedsionek), a w 1620 roku zbudowano manierystyczną kaplicę Amendziańską (Loretańską) fundacji zamożnego górnika Stanisława Amendy. W XVIII wieku obok kościoła zbudowano kaplicę świętego Jana Kantego. W 1864 roku spłonęła dzwonnica i częściowo kościół. W latach 1903-1913 zbudowano dzwonnicę w stylu neogotyckim wg projektu architekta Sławomira Odrzywolskiego.
Siedziba Olkuskiej Kapituły Kolegiackiej od 2001 r. Od roku 2002 świątynia nosi tytuł bazyliki mniejszej.
Wnętrze
Ołtarz gotycki z 1485 roku zwany Poliptykiem Olkuskim - znajduje się w nawie północnej. Poliptyk składa się z pięciu części: na czterech skrzydłach namalowano szesnaście obrazów ze scenami z życia Marii i Chrystusa, a w części środkowej umieszczono rzeźbę Madonny z Dzieciątkiem z ok. 1480 r. Poliptyk namalowali krakowscy malarze Jan Wielki i Stanisław Stary.
Ołtarz główny w stylu renesansowym
Ambona z 1639 roku
Malowidła ścienne z XIV wieku
Renesansowe organy autorstwa Hansa Hummla z lat 1611–1624. Są to jedne z najstarszych w Europie organów zachowane w stopniu bliskim oryginalnemu.
Stalle manierystyczne z XVI wieku
Chrzcielnica ołowiana z XVI wieku
Krzyż Gwarków z XVII wieku, dar olkuskich górników
Relikwiarz patrona świątyni, Andrzeja Apostoła.
W górnej części ołtarza św. Jana Kantego znajduje się gloria – chmury z promieniami i aniołkami oraz tetragramem w pisowni masoreckiej.
Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Mirand, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons
W XV wieku do południowej ściany dobudowano kaplicę św. Anny. Także w XV wieku dobudowano zakrystię i skarbiec od północy. W 1612 roku zbudowano od południa kruchtę (przedsionek), a w 1620 roku zbudowano manierystyczną kaplicę Amendziańską (Loretańską) fundacji zamożnego górnika Stanisława Amendy. W XVIII wieku obok kościoła zbudowano kaplicę świętego Jana Kantego. W 1864 roku spłonęła dzwonnica i częściowo kościół. W latach 1903-1913 zbudowano dzwonnicę w stylu neogotyckim wg projektu architekta Sławomira Odrzywolskiego.
Siedziba Olkuskiej Kapituły Kolegiackiej od 2001 r. Od roku 2002 świątynia nosi tytuł bazyliki mniejszej.
Wnętrze
Ołtarz gotycki z 1485 roku zwany Poliptykiem Olkuskim - znajduje się w nawie północnej. Poliptyk składa się z pięciu części: na czterech skrzydłach namalowano szesnaście obrazów ze scenami z życia Marii i Chrystusa, a w części środkowej umieszczono rzeźbę Madonny z Dzieciątkiem z ok. 1480 r. Poliptyk namalowali krakowscy malarze Jan Wielki i Stanisław Stary.
Ołtarz główny w stylu renesansowym
Ambona z 1639 roku
Malowidła ścienne z XIV wieku
Renesansowe organy autorstwa Hansa Hummla z lat 1611–1624. Są to jedne z najstarszych w Europie organów zachowane w stopniu bliskim oryginalnemu.
Stalle manierystyczne z XVI wieku
Chrzcielnica ołowiana z XVI wieku
Krzyż Gwarków z XVII wieku, dar olkuskich górników
Relikwiarz patrona świątyni, Andrzeja Apostoła.
W górnej części ołtarza św. Jana Kantego znajduje się gloria – chmury z promieniami i aniołkami oraz tetragramem w pisowni masoreckiej.
Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Mirand, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons
Lokalizacja
Olkusz, małopolskie
Szpitalna 1
Szpitalna 1