Kościół stanowi jeden z 70 starych, drewnianych kościółków Śląska Opolskiego, będących na szlaku drewnianego budownictwa sakralnego, który w całości znajduje się w województwie opolskim.

Orientowany, drewniany o konstrukcji zrębowej z wieżą o konstrukcji słupowej. Prezbiterium jest zamknięte ścianą prostą. Od północy szersza nawa prostokątna z wieżą od zachodu, po bokach której są dwa nowe składziki. Prezbiterium nakryte pozornym sklepieniem kolebkowym z płaskimi odcinkami. W nawie widoczny jest strop płaski.

Wnętrze nowo oszalowane. Tęcza o ściętych górą narożnikach. Chór wsparty na dwóch słupach. Okna sklepione półkoliście. Na zewnątrz ściany obite gontem. Dachy są siodłowe również obite gontem. Wieża o ścianach pochyłych, szalkowana o nieznacznie nadwieszoną izbicą o ścianach pionowych, nakryta jest ośmiobocznym namiotowym dachem gontowym. Izbica okienka o wykroju kwadratu przenikającego się czworoliściem. Nad nawą sześcioboczna wieżyczka na sygnaturkę, nakryta jest daszkiem namiotowym gontowym. W północnym składziku odrzwia przeniesione zostały z wejścia od nawy pod wieżą z nadprożem wyciętym w kształcie oślego grzbietu.

Wewnątrz kościółka znajduje się obraz Matki Boskiej z XVII w. oraz stacje drogi krzyżowej o charakterze ludowym z XIX w.

Świątynia należy do Szlaku Drewnianego Budownictwa Sakralnego.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Sławomir Milejski, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons