Rozbudowany w roku 1880, w roku 1945 spalony i odbudowany w latach powojennych. Obecnie pomieszczenia ratusza są wynajmowane.

Pierwszy ratusz w Oleśnie został zbudowany w roku 1640, budynek ten spłonął w roku 1722. W latach 1820–1821 w tym samym miejscu wzniesiono kolejną siedzibę władz miejskich. W roku 1880 od strony fasady dobudowano kolumnowy portyk, zwieńczony tympanonem. W 1945 roku budynek został spalony, w latach późniejszych odbudowano go.

Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 14 października 1966 roku ratusz został wpisany do rejestru zabytków.


Położony w narożniku przy wschodniej pierzei rynku jest dwukondygnacyjnym budynkiem, nakrytym płaskim dachem dwuspadowym. Od strony rynku jest sześciokolumnowy portyk, podtrzymujący trójkątny tympanon z herbem Olesna. Przed rokiem 1945 budowla posiadała dach czterospadowy z dużą wieżą zegarową. Ponieważ wieża budziła kontrowersje wśród architektów i mieszkańców miasta, podczas rekonstrukcji po zniszczeniach wojennych zrezygnowano z jej odbudowy. Piwnice posiadają sklepienie łuku obniżonego.

Po odbudowie budynek był siedzibą Miejskiej Rady Narodowej, Urzędu Stanu Cywilnego, Muzeum Regionalnego im. Jana Nikodema Jaronia i Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Oleskiej. Obecnie pomieszczenia ratusza są wynajmowane, mieści się tam Agencja Nieruchomości Rolnych i kilka innych instytucji.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Paweł 'pbm' Szubert, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons