W akcie lokacji Oleśnicy z 1255 roku polecono obwałować miasto. Po objęciu rządów w księstwie przez Konrada I, obok istniejących wałów, rozpoczęto wznosić ceglane mury wysokości ok. 7-8 m. W nich ostatecznie powstały cztery bramy (Wrocławska, Sycowska, Trzebnicka i Namysłowska). Budowa murów trwała kilkadziesiąt lat.

Do początku XVI wieku wieża Bramy Wrocławskiej była najprawdopodobniej dwukondygnacyjna. Znajdował się w niej mechanizm do wciągania brony i przechowywano w niej uzbrojenie cechu, odpowiedzialnego za obronę bramy i odcinka muru przy niej.

Już w połowie XVIII w. znaczenie obronne murów zanika. W 1868 roku rozebrano trzy z czterech bram, przeszkadzających w transporcie towarów. Przetrwała jedynie Brama Wrocławska, której rozebraniu był przeciwny m.in. przyszły cesarz Fryderyk III podczas wizyty w Oleśnicy w 1866 roku.

W 1945 roku wieża nie ucierpiała, chociaż uległy spaleniu przyległe do niej domy.

Wieża została wyremontowana w 2001 roku. Od tamtej pory pełni funkcję galerii sztuki.






Zdjęcie: Marek Śliwecki, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons