Kościół wzmiankowany w 1218. Obecny został zbudowany w latach 1750–1789 w stylu barokowym, restaurowany w XIX wieku, spalony w 1945, odbudowany w latach 1951-1953 przez ks. Franciszka Dorożyńskiego. W 1970 wykonano nową polichromię wnętrza. W 1997 podczas powodzi tysiąclecia kościół został zalany do wysokości 40 cm. W latach 1997–2000 został wyremontowany.



Kościół jest późnobarokowy, orientowany, jednonawowy, z wydzielonym prezbiterium i kwadratową czterokondygnacyjną wieżą od zachodu. Wewnątrz wyposażenie neogotyckie przywiezione w 1945 przez repatriantów z kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Nawarii obok Lwowa:

obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVI wieku ufundowany przez Mikołaja Herburta Odnowskiego dla katedry łacińskiej we Lwowie
rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego, autorstwa Jana Jerzego Pinzla
barokowy obraz św. Walentego z pierwszej połowy XVIII wieku
wielka chorągiew procesyjna Bractwa Różańcowego z 1755
w bocznych ołtarzach rokokowe rzeźby cnót kardynalnych: Roztropności, Sprawiedliwości, Wstrzemięźliwości i Męstwa z lat 1763–1768, polichromowane i pozłocone po 1774 roku, autorstwa Antoniego Osińskiego
krucyfiks z 1770 autorstwa Antoniego Osińskiego
pozłacany, ozdobny feretron z obrazami Matki Boskiej Różańcowej, Dzieciątka Jezus, Ducha Świętego autorstwa warsztatu Antoniego Osińskiego
cztery rokokowe rzeźby ewangelistów z ambony kościoła w Nawarii z lat 1760-1766 autorstwa Macieja Polejowskiego
relikwiarz św.Walentego z relikwią – palcem św. Walentego.
Przed kościołem stoi kamienna grota Matki Boskiej z Lourdes ze sceną wizji św. Bernadety.

W kościele znajduje się największy na Śląsku zbiór rokokowej rzeźby lwowskiej charakteryzującej się niezwykłym poruszeniem postaci, skomplikowanym, teatralnym upozowaniem, gwałtowną gestykulacją oraz silną ekspresją.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Sławomir Milejski, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons