Świątynia powstała pod koniec XV wieku. Prawdopodobnie w 1772 roku dostawiono wieżę. Remontowana była kilkakrotnie: w latach 1865, 1879, 1903, 1926, 1970–71 i w 1999 roku.

Jest to budowla drewniana, jednonawowa, posiadająca konstrukcję zrębową. Kościół jest orientowany i jest zaliczany do grupy kościołów późnogotyckich odmiany podhalańskiej. Posiada prezbiterium mniejsze w stosunku do nawy i zamknięte prostokątnie, z boku znajduje się zakrystia. Z boku nawy mieści się kruchta. Wieża posiada konstrukcję słupowo-ramową, obudowana jest w dolnej części na szerokość równą nawie głównej z izbicą. Zwieńcza ją kopulasty dach hełmowy, pokryty gontem. Świątynia posiada dach jednokalenicowy, pokryty gontem, na dachu znajduje się sześciokątna wieżyczka na sygnaturkę. Zwieńcza ją drewniany dach hełmowy, kopulasty z latarnią. Wnętrze nakrywa pozorne sklepienie kolebkowe. Chór muzyczny jest podparty dwoma słupami i posiada wybrzuszony parapet w części środkowej oraz rokokowy malowany i rzeźbiony prospekt organowy z 7 głosowym instrumentem wykonanym około 1750 roku. Polichromia figuralna na ścianach i w kształcie kasetonów z rozetami na suficie pochodzi z 1880 roku i została wykonana przez miejscowego artystę Hipolita Lipińskiego. Ciekawe malowidło na ścianie nawy przedstawia początek budowy świątyni i zbójników, legendarnych fundatorów świątyni. Ołtarz główny reprezentuje styl późnobarokowy i pochodzi z 1 połowy XVIII wieku. Dwa ołtarze boczne pochodzą z końca XVII wieku. Ambona reprezentuje styl rokokowy i pochodzi z XVIII wieku; rzeźby reprezentują styl gotycki.

Rektorem kościoła od 2007 r. jest ks. Prałat Mieczysław Łukaszczyk, emerytowany proboszcz parafii św. Katarzyny w Nowym Targu.

Co drugą niedzielę miesiąca odprawiana jest Msza Święta w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Happa, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons