Zamek swój obecny wygląd otrzymał w 1846 roku za sprawą architekta Friedricha Augusta Stulera. W 1978 roku obiekt przystosowano do użycia jako ośrodek wczasowy, a następnie jako sanatorium dla dzieci. Obecnie w zamku funkcjonuje hotel i restauracja. 

Pierwotne założenie obronne w Karpnikach zostało wzniesione w XIV wieku, prawdopodobnie przez rycerza Czirna. Niewielką budowlę w 1745 roku powiększył Kacper Schoff-Gotsch. Składała się wówczas z wieży oraz dwóch budynków, które połączone murami tworzyły dziedziniec. Całość znajdowała się na otoczonej fosą sztucznej wyspie. W 1580 roku Karpniki zostały sprzedane Melchiorowi Friedrichowi baronowi von Kanitz und Talewitz. Nowy właściciel rozpoczął przebudowę obiektu w stylu renesansowym. Podczas przebudowy z przełomu XVI i XVII wieku wzniesiono nowe skrzydła, odnowiono wieżę i zmodernizowano wnętrza. Prace zakończono w 1603 roku o czym świadczy data na jednym z istniejących do dziś portali. W XVIII wieku zamkowy czworobok podwyższono o jedną kondygnację. 

W 1822 roku zamek zakupił książę Wilhelm von Hohenzollern, brat króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III i wkrótce zlecił jego przebudowę w stylu angielskiego neogotyku. Zmiany rozpoczęto od założenia romantycznego ogrodu w stylu angielskim. Postawiono w nim różnorodne budowle takie jak szwajcarski domek, cieplarnię i Chatę Marianny. W części południowej stanął pomnik Michała Archanioła.

W czasach gdy Karpniki należały do niemieckiej rodziny panującej, zgromadzono tu wiele pamiątek, organizując na I piętrze muzeum i udostępniając je wybranej publiczności. Prezentowano w nim rzeźby, zbiory klejnotów, wyroby rzemiosła artystycznego, dawną broń, stare witraże. Na I piętrze północnego skrzydła znajdowała się biblioteka z bogatą kolekcją rękopisów. W zamku tętniło życie towarzyskie, a spośród utytułowanych gości wymienić można m.in. niemiecką rodzinę królewską, wielkiego księcia Mikołaja (późniejszego cara), wielkie księżne rosyjskie Olgę i Aleksandrę Teodorównę, licznych przedstawicieli arystokracji: Radziwiłłów, Reussów, księcia Wołkońskiego, Klaudynę z Działyńskich Potocką. Przy okazji wizyt, organizowano bale, koncerty, przedstawienia teatralne. 

Podczas II wojny światowej w zamku urządzono składnicę muzealną w której gromadzono zbiory zrabowane w państwach okupowanych rzez Hitlera. Także tu przeniósł z Darmstadtu swoją kolekcję dzieł sztuki ostatni właściciel Karpnik, książę Ludwig von Hessen und bei Rhein. 

Zaniedbany w latach powojennych obiekt wyremontowano w 1962 roku z przeznaczeniem na ośrodek kolonijny. Obecnie funkcjonuje tu hotel i restauracja. 

Decydując się na nocleg w hotelu, śpicie w głównym budynku. Znajdziecie tu prawdziwy, zamkowy charakter oraz autentyczność miejsca. Stylowe apartamenty nawiązują do dawnego wyposażenia zamkowego, abyście mogli poczuć się wyjątkowo i doświadczyć podróży przez epoki. 

Podczas pobytu w zamkowym hotelu możecie Państwo nocować w tych samych pokojach, w których nocowała np. Królowa Maria Bawarska.

fot. Zamek w Karpnikach