Pierwszy dwór obronny istniał w miejscu dzisiejszego pałacu w 1480 roku. Budowę większego zamku rozpoczął w 1550 r. Rumpold Talkenberg z Podskala, który projekt zlecił włoskiemu architektowi Franciszkowi Parrowi. Budowa głównego budynku trwała do 1558 roku, a wykończenia do 1563 roku. W trakcie budowy powstała trójskrzydłowa budowla z niewielkim dziedzińcem z krużgankami. Była to największa na Śląsku budowla obronna w XVI wieku. Na przełomie XV i XVI w. Płakowice stały się własnością rodu von Schaffgotsch, ponieważ Magdalena von Talkenberg, ostatnia przedstawicielka rodu, wyszła za Caspara von Schaffgotsch i wniosła mu majątek w wianie. Przebudowy dokonano dwukrotnie - w XVIII i XIX w. W XVIII w. właścicielem dóbr był Otto von Hochberg. W czasie wojen napoleońskich zamek został uszkodzony. Francuzi ograbili i zniszczyli bibliotekę i cenne zbiory malarstwa. Ostatnim prywatnym właścicielem był August Ludwig von Nostitz-Rieneck, od którego zamek odkupiła w 1824 roku rejencja legnicka z przeznaczeniem na szpital psychiatryczny. W trakcie przebudowy usunięto z wnętrz liczne zdobienia, kominki, kartusze i portale. Szpital funkcjonował do 1945 roku. W tym czasie w placówce Niemcy dokonywali eutanazji na chorych w pobliskim pawilonie, a ciała palono w krematorium. Po 1945 r. w zamku mieściła się w pałacu jednostka wojskowa. W latach 1954-56 zamek był jeszcze w dość dobrym stanie. W latach 1952-1959 na terenie tym znajdował się ogromny ośrodek "Dom Dziecka" w którym było około 1000 dzieci koreańskich i ponad 200 dzieci polskich przywiezionych tu w 1954 roku z całej Polski. W latach 1966-1974 budynek przejmuje batalion wojsk Obrony Terytorialnej Kraju JW 22-23. Do dziś o ich obecności przypominają napisy na ścianach dziedzińca „DO USTĘPU” i „ DYŻURNY GOSPODARCZY”. W 1967 roku zamek został częściowo odrestaurowany. Po opuszczeniu przez wojsko zamek zaczął podupadać. Od 1992 roku należy do Chrześcijańskiego Ośrodka "Elim" Kościoła Baptystów i poddawany jest intensywnemu remontowi.

Budowla składa się z trzech dwukondygnacyjnych skrzydeł okalających wewnętrzny dziedziniec krużgankami, których arkady wsparte są na jońskich kolumnach. W narożach znajdują się schody. Od czwartej strony zamknięty jest murem kurtynowym. Na dziedziniec prowadzi brama wjazdowa z portalem, przed którą znajduje się kamienny most przerzucony przez fosę obronną. W lewym narożniku portalu znajduje się medalion z podobizną Rampolda von Talkenberg. Zachowały się także renesansowe zdobienia fasad.

Bramę na dziedziniec ozdobiono portalem o wysokości sięgającej II piętra. W narożnikach umieszczono medaliony przedstawiające Rampolda von Talkenberg i jego żonę. W części centralnej znajduje się podwójny fryz heraldyczny z kartuszami rodów von Talkenberg, von Rechberg, von Hochberg, von Liebenthal, von Rauβendorf, von Lest, von Zedlitz i von Reibnitz.

Na portalu umieszczono następujące napisy:

po lewej: Anno 1550 Jor habe ich Rampold von Talkenberg vom Talkenstein und Plagwitz Durch die Gnade Gottes dieses Haus zu erbauen angefangen (W roku 1550 ja Rampold von Talkenberg z Podskala i Płakowic z Łaską Bożą ten Dom zacząłem budować) po prawej: Derr Herr segne und behüte uns, der Herr erleuchte sein Angesicht über uns, und sey uns gnädig; - der Herr erleuchte sein Angesicht über uns, und gebeuns seinen Frieden. (Panie błogosław nas i uchowaj nas, Panie bądź miłościwy i niech Twoje oblicze czuwa nad nami i daje nam Twój pokój) [IV Mojż. 6, 24-26]





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Skarabeusz, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons