Zanim kamienica stała się własnością rodu Konopniców, od którego otrzymała swoją nazwę, była w posiadaniu wielu rodzin. W pewnym okresie kamienica znajdowała się w rękach rodu Kretków, i właśnie poprzez małżeństwo Katarzyny Kretkównej z Sebastianem Konopnicą stała się własnością Konopniców. To właśnie tej parze zawdzięcza od swój obecny wygląd.

Obecny wygląd kamienica uzyskała podczas remontu po pożarze, który zniszczył większą część zabudowań Starego Miasta. Było to w 1575 roku. Przebudowano ją wówczas w stylu manierystycznym. Zdobienia są kute w wapieniu. Przeważają w nich motywy roślinne, dostrzec można bajkowe głowy smoków. Nad oknami I piętra portrety Sebastiana i Katarzyny Konopniców. III piętro oraz attyka zostały odbudowane w latach 1938-1939, na miejscu tych, które zdobiły kamienicę do połowy XIX wieku.

Przez długi okres czasu kamienica była w kolorze szarym. Jednak kiedy w 2004 roku rozpoczęto jej remont, odkryta została jej pierwotna barwa. Postanowiono wrócić do tego koloru. Dzięki temu zabiegowi kamienicę Konopniców bardzo łatwo odróżnić od innych kamienic Rynku. Jako jedyna ma tak żywy lazurowy kolor. Wyróżnia się nie tylko płaskorzeźbami, ale też barwą.

W 1967 roku kamienicę wpisano do rejestru zabytków.