Dębowy ołtarz główny zbudowano w 1925. Figury i inne rzeźby znajdujące się w ołtarzu wykonał Wincenty Bogaczyk, rzeźbiarz z Warszawy. W ołtarzu znajduje się figura Matki Bożej oraz ruchome obrazy św. Józefa, św. Bartłomieja Apostoła, św. Antoniego i Najświętszego Serca Jezusowego. Po bokach głównego przedstawienia umieszczone są figury św. Bartłomieja Apostoła i Łukasza Ewangelisty. Ołtarz wieńczy scena Ukrzyżowania.

Ołtarz w prawej kaplicy bocznej z obrazem św. Franciszka z Asyżu i Matki Bożej Anielskiej został wykonany w 1926. Rzeźby św. Stanisława Kostki i św. Kazimierza z drzewa lipowego do ołtarza wykonał niejaki Lisowski, artysta z Lublina. W roku 2012 w ołtarzu umieszczono obraz i relikwie św. Jana Pawła II. Ponadto w transepcie kościoła znajduje się jeszcze jeden ołtarz z obrazem św. Maksymiliana Kolbego.

Ołtarz w lewej nawie bocznej, z płaskorzeźbą św. Jana Chrzciciela zbudowany w 1936. Rzeźby św. Jana i św. Piotra wykonał rzeźbiarz Franciszek Stanuch z Janówki k. Zamościa. W ołtarzu znajduje się obraz św. Walentego i Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Na uwagę zasługuje obraz Matki Boskiej Zielnej, namalowany przez Zdzisława Jasińskiego. Wizerunek znajduje się na prawo od ołtarza św. Jana Chrzciciela, umieszczony w lewej części transeptu kościoła, bezpośrednio na ścianie.

Dzięki staraniom ówczesnego proboszcza, ks. Jana Kosiora w 1938 do kościoła sprowadzono 26-głosowe organy o trakturze pneumatycznej. Instrument wybudowała firma Wacława Biernackiego z Warszawy. Organy posiadają 2 manuały oraz klawiaturę nożną. Prospekt wybudowany w stylu neogotyckim przedstawia symbolicznie front świątyni. Dyspozycja organów utrzymana została w stylu romantycznym. Funkcję organisty pełnili tu: Franciszek Sawa (ojciec Mariana Sawy), Adam Barwa, Barbara Łyżwa, Stanisław Miciuła, a od 2014 Paweł Suryś. Właśnie na tym instrumencie podstaw gry uczył się młody Marian Sawa, kompozytor i organista.

Początkowo świątynia miała 2 dzwony - większy z 1911 (dar Tadeusza Szpakowskiego z Dobryniowa) oraz mniejszy (dar młodzieży parafialnej). Podczas I wojny światowej zostały one wywiezione w głąb Rosji, a po okresie okupacji powróciły do kościoła. W okresie międzywojennym zakupiono sygnaturkę oraz jeszcze jeden dzwon. Parafia mogła się szczycić czterema dzwonami do 1941, kiedy to okupanci niemieccy zrabowali kościół. Dwa nowe dzwony oraz sygnaturka zostały zakupione w 1947 i służą do dziś.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Epegeiro, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons