Pałac został zbudowany nad stawem w 1898 roku. Zaprojektowany został przez Franza Schwechtena, berlińskiego architekta. Projekt podpisał także Ignacy Markiewicz jako architekt miejski. Po śmierci Juliusza Heinzla, majątek w Łagiewnikach i pobliskim Arturówku w 1895 roku odziedziczył syn Ludwik Henryk, który poślubił hrabiankę Marię Colonną Walewską. Później spadkobierczynią została ich córka Konstancja, która wyszła za mąż za austriackiego (a później polskiego) dyplomatę Oswalda Kermenica. Po wojnie oboje pozostali na emigracji w Peru. Podczas II Wojny Światowej pałac miał zostać przygotowany na siedzibę gubernatora Hansa Franka. Wojsko radzieckie do 1947 roku w pałacu prowadziło szkołę oficerską, później powstał tu odział Szpitala Chorób Płuc. W 2003 roku Urząd Marszałkowski w Łodzi przejął od skarbu państwa pałac i w 2013 roku wystawił go na sprzedaż.

Pałac posiada bogate zdobienia eklektyczne, z dominującymi elementami neorenesansowymi. Każda fasada zdobiona jest innymi elementami. W północnej pierzei znajduje się wejście główne zdobione sześciokolumnowym portykiem, zwieńczonym tarasem otoczonym tralkową balustradą. O południa znajduje się reprezentacyjny taras zamknięty półkoliście, przed którym w przeszłości znajdowała się fontanna. Elewację od strony ogrodu zdobią oryginalne rzeźby i płaskorzeźby, m.in. nagiej bogini odbierającej kwiaty od dziecka (putta).

Dawne salony i komnaty zostały zdewastowane. Po wojnie zachowały się:
- trzy piece kaflowe,
- klatka schodowa z bogato zdobioną balustradą,
- witraże w oknie,
- kasetony na suficie,
- kominek, kredensy, boazeria,
- dwa herby: herb Heinzlów i herb z wieżą szachową, w którym pieczętowała się Maria Walewska - żona Ludwika Heinzla.





Zdjęcia: Jacek Bogdan, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons