Nieruchomość pierwotnie należała do Franciszka Hallera, który wybudował na niej dwupiętrową kamienicę w latach 1870-1873. W 1891 roku posesję nabył Izrael Poznański. Zlecił on wówczas gruntowną przebudowę obiektu według projektu Juliusza Junga. Dobudowano wówczas dwa kolejne piętra a fasadzie nadano wczesnobarokowy wygląd, tzw. "stylu Ludwika XIII:.

W budynku mieścił się główny skład towarów przedsiębiorstwa Poznańskiego, który był wizytówką firmy w centrum miasta, a także firmy "Emde i S-ka". Na początku XX wieku pod tym adresem ulokowano skład fortepianów, melodyków i nut "Gebethner i Wolff", a w okresie międzywojennym biuro i skład fabryki firanek, obrusów i brokatów Symsi Patkowskiego i Izyora Pantyka oraz skład fabryczny i biuro przedsiębiorstwa Salomona Gajzenberga.



W 1991 roku obiekt wpisano do rejestru zabytków.




Zdjęcie: HuBar, CC BY-SA 2.5 , via Wikimedia Commons