Szczegóły atrakcji
Id Atrakcji:
14298
Wyświetlenia:
170
W kategoriach:
Inne budowle
Lokalizacja:
Łódź
Autor
Opis
Zabytkowy gmach, przykład modernizmu berlińskiego w architekturze z elementami posecesyjnymi.
Budynek został zbudowany na planie litery „L”. W dekoracjach elewacji obecne są także motywy klasyczne w postaci reliefów z wizerunkami efebów. Wejście jest umieszczone asymetrycznie, nad którym znajduje się kartusz sowa oraz ul do którego zlatują pszczoły – jako symboli mądrości i pracowitości. Na ścianach ułożony jest tynk żłobkowany. Na elewacji od strony ulicy Zamenhofa, znaleźć można płaskorzeźbę z dwoma marabutami. Gmach pokryty jest mansardowym dachem. Poziome ciągi dużych okien w pilastrach dzielą elewację budynku.
Charakterystycznym elementem budynku – ulokowanym w okrągłej wieżyczce wieńczącej narożnik – było ówczesne pierwsze w Łodzi obserwatorium astronomiczne.
Szkoła powstała dzięki ukazowi carskiemu z 1905 dającemu możliwość tworzenia na terenie zaboru rosyjskiego szkół z narodowym językiem wykładowym.
Komitet Budowy Gimnazjum został zawiązany pod koniec 1907. Ernst Leonhardt i Louis Schweikert byli jednymi z wielu przemysłowców niemieckich, którzy działali w tym komitecie. Gimnazjum rozpoczęło działalność we wrześniu 1908. Pierwszą siedzibą był wynajęty budynek przy ul. Pańskiej. Projekt budynku powierzono niemieckiemu architektowi Otto Herrngringowi. W sierpniu 1909 wmurowano kamień węgielny pod budynek przy ówczesnej ul. Rozwadowskiej (obecnie ul. Zamenhofa przy skrzyżowaniu z Aleją Tadeusza Kościuszki). Budowę zakończono w 1910. Gimnazjum funkcjonowało w nim od 1910 do 1945.
Po II wojnie światowej, prawdopodobnie od II poł. 1945, a na pewno od 1946 do 1952, mieściła się w budynku Centralna Szkoła Partyjna PPR, od 1948 PZPR.
W następnych latach w budynku funkcjonowało nieistniejące już X Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej a od 1970 dziekanat Wydziału Filologicznego, Instytut Filologii Polskiej oraz Instytut Anglistyki Uniwersytetu Łódzkiego. W 1981 budynek był głównym miejscem strajku studentów uczelni łódzkich.
W 2014 nieruchomość przy al. Kościuszki została zakupiona przez Sąd Apelacyjny w Łodzi.
Budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem A/307 z 10.12.1984.
Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcia: KlausMiniwolf, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Charakterystycznym elementem budynku – ulokowanym w okrągłej wieżyczce wieńczącej narożnik – było ówczesne pierwsze w Łodzi obserwatorium astronomiczne.
Szkoła powstała dzięki ukazowi carskiemu z 1905 dającemu możliwość tworzenia na terenie zaboru rosyjskiego szkół z narodowym językiem wykładowym.
Komitet Budowy Gimnazjum został zawiązany pod koniec 1907. Ernst Leonhardt i Louis Schweikert byli jednymi z wielu przemysłowców niemieckich, którzy działali w tym komitecie. Gimnazjum rozpoczęło działalność we wrześniu 1908. Pierwszą siedzibą był wynajęty budynek przy ul. Pańskiej. Projekt budynku powierzono niemieckiemu architektowi Otto Herrngringowi. W sierpniu 1909 wmurowano kamień węgielny pod budynek przy ówczesnej ul. Rozwadowskiej (obecnie ul. Zamenhofa przy skrzyżowaniu z Aleją Tadeusza Kościuszki). Budowę zakończono w 1910. Gimnazjum funkcjonowało w nim od 1910 do 1945.
Po II wojnie światowej, prawdopodobnie od II poł. 1945, a na pewno od 1946 do 1952, mieściła się w budynku Centralna Szkoła Partyjna PPR, od 1948 PZPR.
W następnych latach w budynku funkcjonowało nieistniejące już X Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej a od 1970 dziekanat Wydziału Filologicznego, Instytut Filologii Polskiej oraz Instytut Anglistyki Uniwersytetu Łódzkiego. W 1981 budynek był głównym miejscem strajku studentów uczelni łódzkich.
W 2014 nieruchomość przy al. Kościuszki została zakupiona przez Sąd Apelacyjny w Łodzi.
Budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem A/307 z 10.12.1984.
Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcia: KlausMiniwolf, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Lokalizacja
Łódź, łódzkie
Aleja Tadeusza Kościuszki 65
Aleja Tadeusza Kościuszki 65