W czasach zaboru rosyjskiego tereny te należały do carskiej rodziny Romanowów; po polowaniach urządzano tu przyjęcia pod gołym niebe.

Pierwszą formę ochrony buka w tym miejscu ustanowiono w 1931 roku, a obszar chroniony zajmował obszar około 2 ha. W latach powojennych ochronę wznowiono i Zarządzeniem Ministra Leśnictwa z 12 maja 1954 roku utworzono rezerwat przyrody „Bukowiec” o powierzchni 6,58 ha (M.P. z 1954 r. nr 54, poz. 748). W roku 2010 zmniejszono obszar rezerwatu do 6,54 ha. Według aktu powołującego, rezerwat utworzono w celu zachowania ze względów dydaktycznych i naukowych lasu mieszanego z udziałem buka (Fagus silvatica) występującego tu poza granicą jego zasięgu.

rodzaj rezerwatu – leśny
typ rezerwatu – fitocenotyczny
podtyp rezerwatu – zbiorowisk leśnych
typ ekosystemu – leśny i borowy
podtyp ekosystemu – lasów wyżynnych
Znaczną część rezerwatu zajmuje stary, bukowy drzewostan z domieszką grabu pospolitego, sosny zwyczajnej i brzozy brodawkowatej, reprezentujący silnie przekształcony zespół żyznej buczyny niżowej.

Florę i faunę reprezentują głównie gatunki pospolite, z rzadszych zwierząt należy wymienić dzięcioła czarnego i nietoperza borowiaczka.

Zwiedzający mogą się poruszać jedynie po przebiegających przez rezerwat drogach i liniach oddziałowych, pozostała część jest objęta zakazem wstępu.







Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Pikador, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons