Budowę renesansowego pałacu rozpoczął Rafał V Leszczyński około 1565 roku. Przypominał zamek z arkadowym dziedzińcem, a w narożach znajdowały się cztery alkierzowe baszty.

Pałac uległ zniszczeniu w wyniku pożarów w 1656 i 1707 roku. W obecnej postaci pałac powstał z polecenia Aleksandra Józefa Sułkowskiego w latach 1750-1760. Pałac utracił rolę rezydencjalną na rzecz zamku w Rydzynie. W 1813 roku ulokowano tu lazaret dla wojska rosyjskiego. Od 1845 do 1882 roku mieściło się tutaj Królewsko-Pruskie Gimnazjum, a następnie wnętrza zostały przebudowane na potrzeby sądu okręgowego i obwodowego, po II wojnie światowej gmach zajęło Prezydium Powiatowej Rady Narodowej. Podczas reformy administracyjnej utworzono województwo leszczyńskie, a w pałacu ulokowano Urząd Wojewódzki, który znajdował się tu do 1998 roku. Po kolejnej zmianie administracyjnej Leszno przestało pełnić funkcję miasta wojewódzkiego, a w pałacu ulokowano Oddział Zamiejscowy Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu.

Pałac jest budowlą barokową, wzniesioną na planie wydłużonego prostokąta. Wnętrza są dwutaktowe, w korytarzach sklepienia typu kolebkowego, w północnej części parteru żaglaste.

Na piętrze zachował się salon z dekoracją w stylu rokoko o motywach z epoki Ludwika XVI, powstałą podczas przebudowy wnętrz w latach 1770–1780.

Ściany zdobią boazerie, w płycinach boazerii znajdują się zawieszone na wstążkach emblematy muzyczne.

W 1953 roku pałac został wpisany do rejestru zabytków.





Zdjęcie: Sloggi, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons