Autor
Opis
Zabytkowy kościół rzymskokatolicki wybudowany w latach 1618-1631 w stylu renesansowym.
Znajduje się na trasie Szlaku Renesansu Lubelskiego.
Kościół wybudowany w latach 1618-1631 w stylu późnego renesansu. Jego fundatorem był ówczesny dziedzic Łęcznej Adam Noskowski, a budowniczym najprawdopodobniej Jan Wolff - czołowy murator ordynacji zamojskiej. W 1631 r. konsekrowany przez bp. Tomasza Oborskiego.
Kościół murowany z kamienia i cegły. Świątynia ma kształt krzyża o długości około 45 i szerokości 20 metrów. Jednonawowa, prostokątna, czteroprzęsłowa, posiada prezbiterium niższe i węższe od nawy, a także przylegające dwie prostokątne kaplice - po stronie północnej i południowej. Fasada jednokondygnacyjna, trójprzęsłowa, rozczłonkowana pilastrami. Obok prezbiterium zakrystia.
Wewnątrz kościoła znajduje się pięć barokowych ołtarzy z XVIII w., w tym ołtarz główny z elementami rokokowymi, zabytkowe obrazy oraz rzeźby. W kościele znajduje się barokowy portret Jana III Sobieskiego oraz Wacława Rzewuskiego, dziedzica Łęcznej. W obu kościelnych kaplicach zachowały się fragmenty renesansowych sztukaterii, a pod kościołem krypta, w której pochowano m.in. kilku łęczyńskich dziedziców z rodu Noskowskich i Firlejów.
Otoczenie
- Dzwonnica przykościelna – późnobarokowa postawiona na planie czworokąta. Wybudowana po 1781 r., a przed 1805 r. W 1805 r. wyposażona była w cztery dzwony. W 1959 r. dzwonnica wyposażona została w trzy nowe dzwony, a dodatkowy czwarty zamontowano w 1966 r.
- Budynek dawnej plebanii – drewniany budynek dawnej plebanii w Łęcznej zbudowany około 1858 roku przez księdza proboszcza Bolesława Wrześniewskiego.
- Mansjonaria – późnobarokowy, murowany budynek pierwotnie przeznaczony dla księży mansjonarzy. W 1930 r. dach łamany polski zastąpiono mansardowym. Korytarze posiadają sklepienia kolebkowe i kolebkowo-krzyżowe. Obecnie budynek pełni funkcję plebanii.
- Cmentarz
- Ogrodzenie.
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Tomasz Zugaj, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Kościół wybudowany w latach 1618-1631 w stylu późnego renesansu. Jego fundatorem był ówczesny dziedzic Łęcznej Adam Noskowski, a budowniczym najprawdopodobniej Jan Wolff - czołowy murator ordynacji zamojskiej. W 1631 r. konsekrowany przez bp. Tomasza Oborskiego.
Kościół murowany z kamienia i cegły. Świątynia ma kształt krzyża o długości około 45 i szerokości 20 metrów. Jednonawowa, prostokątna, czteroprzęsłowa, posiada prezbiterium niższe i węższe od nawy, a także przylegające dwie prostokątne kaplice - po stronie północnej i południowej. Fasada jednokondygnacyjna, trójprzęsłowa, rozczłonkowana pilastrami. Obok prezbiterium zakrystia.
Wewnątrz kościoła znajduje się pięć barokowych ołtarzy z XVIII w., w tym ołtarz główny z elementami rokokowymi, zabytkowe obrazy oraz rzeźby. W kościele znajduje się barokowy portret Jana III Sobieskiego oraz Wacława Rzewuskiego, dziedzica Łęcznej. W obu kościelnych kaplicach zachowały się fragmenty renesansowych sztukaterii, a pod kościołem krypta, w której pochowano m.in. kilku łęczyńskich dziedziców z rodu Noskowskich i Firlejów.
Otoczenie
- Dzwonnica przykościelna – późnobarokowa postawiona na planie czworokąta. Wybudowana po 1781 r., a przed 1805 r. W 1805 r. wyposażona była w cztery dzwony. W 1959 r. dzwonnica wyposażona została w trzy nowe dzwony, a dodatkowy czwarty zamontowano w 1966 r.
- Budynek dawnej plebanii – drewniany budynek dawnej plebanii w Łęcznej zbudowany około 1858 roku przez księdza proboszcza Bolesława Wrześniewskiego.
- Mansjonaria – późnobarokowy, murowany budynek pierwotnie przeznaczony dla księży mansjonarzy. W 1930 r. dach łamany polski zastąpiono mansardowym. Korytarze posiadają sklepienia kolebkowe i kolebkowo-krzyżowe. Obecnie budynek pełni funkcję plebanii.
- Cmentarz
- Ogrodzenie.
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Tomasz Zugaj, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Lokalizacja
Łęczna, lubelskie