Budynek został zbudowany około 1858 roku przez księdza proboszcza Bolesława Wrześniewskiego, z przeznaczeniem na plebanię. W 1920 roku nabył go Wacław Kopiński, pierwszy po odzyskaniu niepodległości burmistrz Łęcznej. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków 15 grudnia 1983 r.

Budynek drewniany, jednokondygnacyjny na wysokiej podmurówce (suterena), podpiwniczony, z mieszkalnym poddaszem, z trzema gankami oraz tarasem od strony południowej. Nakryty dachem dwuspadowym z wystawkami w połaciach. Zarówno wystawki, jak i szczyty ozdobione krzyżulcami ze sterczynami. Ściany drewniane konstrukcji zrębowej od wewnątrz tynkowane, od zewnątrz szalowane z elementami dekoracji laubzegowej oraz detalami wystroju o cechach stylu szwajcarskiego.

Budynek wraz z klombem, studnią z pompą żeliwną i drzewostanem przed budynkiem, a także pozostałością ogrodzenia od strony placu kościelnego został wpisany do rejestru zabytków 15 grudnia 1983 r. Na terenie posesji znajduje się dawny spichlerz z głęboką piwnicą (dawniej lodownią).






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Malenka83, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons