Muzeum początkami sięga lat 50. XX wieku, kiedy to Jerzy Dunin-Borkowski zaczął eksponować swoje zbiory sztuki w prywatnych pomieszczeniach, czyli tzw. Muzeum nad Apteką. 24 października 1978 przekazał całą kolekcję narodowi i został dożywotnim kustoszem muzeum swojego imienia, które stało się oddziałem Muzeum Narodowego w Warszawie. Kolekcjoner zmarł 23 lipca 1992 roku. Przez całe życie zebrał około 15.000 przedmiotów.

Ekspozycja muzeum ukazuje zarówno zbiory kolekcjonera, jak i przybliża samą postać Jerzego Dunin-Borkowskiego. Dzieli się na pięć sekcji:

gabinet kolekcjonera – obrazy i pamiątki związane z rodzinami Dunin-Borkowskich i Bacciarellich (żona kolekcjonera pochodziła z tego rodu);
sala gen. Władysława Sikorskiego z pamiątkami po tym polityku;
sala portretowa z portretami i obrazami z 2. połowy XVIII wieku, malowanymi m.in. przez Marcello Bacciarellego i Antoine'a Pesnego;
salonik Biedermeierowski – dawny gabinet Jerzego Dunin-Borkowskiego z jednym z większych w Polsce zbiorem miniatur oraz grafikami;
kolekcjonerskie pasje Jerzego Dunin-Borkowskiego – meble, militaria, srebra, zastawy stołowe, zegary i pamiątki po sławnych Polakach (Tadeusz Kościuszko, Adam Mickiewicz i inni).

Ekspozycja mieści się w dawnej stajni i prywatnych salonach niegdysiejszego zajazdu z 1803 roku.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. G. Bielicki, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons