Inicjatorem jego budowy był kardynał książę Adam Sapieha. Projektant wzorował się na budynku „Maison du Peuple” w Brukseli, zaprojektowanego w 1897 roku przez Victora Hortę. Wystrój budynku i sali koncertowej ma charakter neobarokowy w odróżnieniu od pozostałych pomieszczeń utrzymanych w stylistyce modernizmu. Budynek został zaprojektowany na wzór litery L. Fasadę budynku wieńczy kartusz z herbem krakowskiej Kurii Metropolitalnej – „Trzy Korony”. Budynek jest własnością Kurii. Użytkowany przez Filharmonię od 1945 roku. Miasto Kraków planuje budowę nowego gmachu na siedzibę Filharmonii. Powierzchnia użytkowa gmachu wynosi 4550 m², a kubatura 24 000 m³. Sala koncertowa Obecnie sala koncertowa Filharmonii posiada 693 miejsca siedzące (parter, balkon, loże) i jest jedną z największych sal koncertowych Krakowa (przed przebudową posiadała ponad 800 miejsc). Utrzymana w estetyce lat trzydziestych z charakterystycznymi elementami wystroju – złoconymi kolumnami i stylowymi kasetonami sufitowymi. Scena o powierzchni 180 m² mieści ponad 200 muzyków. Oprócz sali koncertowej Filharmonia dysponuje także dwiema salami przeznaczonymi do muzykowania kameralnego (Sala Złota, Sala Błękitna – w której 15 października 1938 roku debiutował jako poeta Karol Wojtyła). Opis skopiowano z wikipedi. fot. Zygmunt Put Zetpe0202, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons