Ostatni remont przeszła w latach 1971-1973. Konsekrował ją biskup Wojciech Tolibowski w 1657 roku. Przejściowo w latach 1590-1611 należała do protestantów. Patronat nad nim sprawowały władze miasta.

Reprezentuje typ konstrukcji zrębowej i jest oszalowana. Kościół jest orientowany. Składa się z jednej nawy oraz węższego, trójbocznie zamkniętego prezbiterium. Od północy przylega do niego zakrystia. Dach świątyni składa się z gontów. Nad nawą umieszczona jest czworokątna wieżyczka na sygnaturkę, która jest zakończona wieżowym daszkiem namiotowym. We wnętrzu znajduje się płaski strop.


Do czasów współczesnych zachowało się pierwotne wyposażenie kościoła. W barokowym ołtarzu głównym z 1720 roku jest umieszczony obraz Świętej Trójcy w stylu późnorenesansowym z końca XVI stulecia i obraz św. Barbary w stylu barokowym z XVII stulecia. Ołtarze boczne zostały wzniesione w stylach: późnorenesansowym w 1720 roku i barokowym na początku XVIII stulecia. Na belce tęczowej jest umieszczona data budowy kościoła oraz figury z krucyfiksem z 1570 roku. Ambona reprezentuje styl późnorenesansowy i powstała w 4 ćwierci XVI stulecia. Na ołtarzach: głównym i bocznych są umieszczone rzeźby świętych reprezentujące m.in. renesans, barok, manieryzm.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Klapi, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons