Murowany z obrobionej granitowej kostki, został zbudowany na planie prostokąta o wymiarach 16,8×8,4 m i nakryty dwuspadowym dachem. Budowla posiada od strony wschodniej gotycki szczyt z parą tryforyjnych blend. W ścianie zachodniej, nad ozdobionym trójskokowym ceglanym obramieniem wejściem, znajduje się ceglana rozeta. W 2. połowie XIX wieku świątynia została przebudowana; zamurowano wówczas ostrołukowe okno w elewacji wschodniej i wybito nowe okna z ceglanymi obramieniami. Przypuszczalnie w tym samym okresie wymieniono wewnątrz stropy i posadzkę, a także wstawiono zachodnią emporę i ławki.

Kościół przetrwał II wojnę światową bez zniszczeń i 14 listopada 1946 roku konsekrowano go jako świątynię katolicką pod wezwaniem św. Stanisława Kostki. Po 1945 roku wymalowano ściany w kościele i wstawiono witraże w oknach elewacji wschodniej.

Do kościoła przylega założony w średniowieczu cmentarz o powierzchni 0,2 ha. Cmentarz otoczony jest pochodzącym z 2. połowy XV wieku murem zbudowanym z kamieni polnych. W jego północnej części znajduje się późnogotycka furta z przejściem zamkniętym łukiem odcinkowym, nakrytym dachówką, po wschodniej stronie natomiast bramka wejściowa.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. hajduczka, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons