Synagoga została wzniesiona przed 1622 rokiem, gdyż jest ona opisana w dokumencie z tego roku. Legenda głosi, że ufundował ją sam Król Kazimierz Wielki dla swojej ukochanej Esterki.

Według miejscowej tradycji żydowskiej, znajdujące się w synagodze parochety, czyli bogato zdobione kotary, własnoręcznie uszyła i wyhaftowała Esterka.

Obecny budynek pochodzi z XVIII wieku, wzniesiony został w stylu późnobarokowym. Wnętrza bożnicy zdobione były bogatą polichromią, ukazującą m.in. Ścianę Płaczu w Jerozolimie, Grób Racheli oraz postaci zwierząt. Jednak podczas II Wojny Światowej synagoga została doszczętnie zniszczona przez hitlerowców a później ludność polską. Nie udało się odtworzyć malowideł. W północno-zachodniej części znajdowała się niegdyś sala modlitw - dziś urządzona jest tam stała ekspozycja muzealna.