Monumentalny budynek o wystudiowanych proporcjach - prostopadłościan o płaskim dachu, wysoki na co najmniej 20 metrów. Z zewnątrz wyglądający na ogromny, a w rzeczywistości nieduży.
Wewnątrz budynku dwa wysokie łuki kamienne wznoszące się na wysokość dwóch pięter. Nad nimi masywna ściana przebita jednym małym otworem. Willę wieńczy rząd okien i cofające się stopniowo gzymsy. Za owym murem, na drugim piętrze znajduje się pomieszczenie, które kubaturowo zajmuje niemal połowę willi - pracownia profesora Pruszkowskiego. To właśnie w tym pomieszczeniu profesor wraz z uczniami przygotowywał obrazy na Wystawę Światową w Nowym Jorku w 1939 roku.