Należał wcześniej do zakonu benedyktynów. Został wzniesiony w latach 1513-1520 i ufundował go biskup Jan Lubrański. W czasie najazdów szwedzkich został zniszczony, następnie go odbudowano i poddano renowacji. Na zespół składa się kościół pod wezwaniem Pięciu Braci Męczenników i klasztor.

Kościół reprezentuje architekturę późnogotycką, po zniszczeniach odbudowano go pod koniec osiemnastego stulecia, następnie był kilkakrotnie odnawiany (m.in. 1898, 1919 i w latach 1970-1973 (wnętrze otrzymało wtedy nowoczesny wystrój). Ze starszego wyposażenia zachowały się m.in. nagrobek z 1605 roku, w stylu późnego renesansu oraz Obraz św. Anny Samotrzeć z 1 połowy siedemnastego stulecia. Wnętrze nakryte jest gotyckimi sklepieniami.

Klasztor został wybudowany na rzucie podkowy, wzniesiono go w tym samym czasie co kościół. W klasztorze znajduje się Wyższe Seminarium Duchowne oraz zbiory etnograficzne i przyrodnicze przywiezione m.in. z Madagaskaru i Tajlandii. Wokół klasztoru rozmieszczone są krużganki wzniesione w osiemnastym stuleciu. Wejście do klasztoru prowadzi przez drewniana wieżę-dzwonnicę, zakończoną ażurowym hełmem. W krużgankach zachowały się portale w stylu późnego gotyku.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Flyz1, adapted by Ulamm, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons