Zanim powstała obecna kamienica, w budynku z 1860 roku pod numerem 6 w 1862 roku założono Dom Obuwia, prowadzony przez Fritza Kochmana. Na miejscu tego budynku powstała na początku XX wieku obecna kamienica. Obiekt wzniesiono w latach 1903–1907 według projektu Hugo Grünfelda (projekt był sygnowany jego podpisem). Jako pierwsza w 1903 roku powstała kamienica pod numerem 6, zaś w 1907 roku dom rozbudowano do rozmiarów dzisiejszych.

W dniu 23 października 1989 roku kamienicę wpisano do rejestru zabytków. Ze względu na zły stan techniczny budynku, kamienica w 2004 roku przeszła kompleksowy remont, natomiast w latach 2013–2014 prace sięgały wewnętrzny dziedziniec, który podniesiono o jeden poziom.

Kamienica przy ulicy 3 Maja 6-8 w Katowicach stanowi połączone ze sobą kamienice połączone wspólnym dachem. Lewą część zbudowano w 1903 roku w stylu secesyjno-neogotyckim, a prawą (z 1907 roku) w stylu secesyjno-modernistycznym. Kamienica posiada 5 kondygnacji, a powierzchnia zabudowy budynku wynosi 393 m².

Jest ona licowana czerwoną cegłą. Elewacja frontowa jest niesymetryczna; przebudowana w strefie parteru. Okna zostały zamknięte odcinkowym łukiem. Na osi centralnej zlokalizowano wsparty na konsolach trójboczny wykusz z loggią balkonową. Jej dekoracja przedstawia dęby. Kamienica posiada cztery kondygnacje, podpiwniczenie oraz poddasze. W partii centralnej elewacji umieszczono tarczę herbową z wyobrażeniem buta, od którego wzięła się nazwa budynku. Część zachodnia na pierwszej i drugiej kondygnacji jest dwuosiowa z dużymi oknami wystawowymi. Okna wyższych kondygnacji zamknięto łukiem odcinkowym. Na pierwszej osi zaznaczono wykusz dwuosiowy na planie wyciętego koła. Przylegają do niego balkony z metalowymi balustradami.

W budynku zachowała się oryginalna stolarka drzwi i okien, a w sieni – posadzka z płytek ceramicznych. Okładzina ceramiczna na ścianach posiada motywy stylizowanych liści. Dwubiegowe schody posiadają balustradą tralkową.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Adrian Tync, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons