W połowie XVI wieku budynek został nieznacznie przebudowany i nadano mu renesansowe cechy. W 1945 roku obiekt uległ zniszczeniu, odbudowano go po wojnie z pieczołowicie zrekonstruowaną bryłą i wystrojem z okresu gotyku.

Obiekt należy do typowych ratuszy podcieniowych budowanych na Pomorzu Zachodnim w średniowieczu. Posiada kształt wydłużonej kamienicy z trójarkadowym podcieniem. Uwagę zwraca maswerkowa dekoracja zachodniego szczytu, podobna do renesansowej dekoracji szczytu pałacu biskupiego. Na parterze i w piwnicach zachowały się gotyckie sklepienia kolebkowe i krzyżowo-żebrowe.





Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie; Aw58 / CC BY (https://creativecommons.org/licenses/by/3.0)