Pierwotnie był to dwór w formie rycerskiej wieży mieszkalnej zbudowanej przez rodzinę Wedlów w 1. poł. XIV wieku. Następnie przekształcony w warowny zamek przez władającą miastem w latach 1378–1732 rodzinę Güntersbergów. W 1409 r. został spalony i po odbudowie przed 1450 r. powiększony zapewne przez Henryka von Güntersberga o paralelny budynek (9 × 8 m). Powstał w ten sposób rzut domu: 9 × 20 m i baszty 7 × 7 m, włączonych w obręb majdanu, z bramą i furtą w murze od strony miasta. Po pożarach w końcu XVI wieku, Güntersbergowie odbudowali zamek jako renesansowy pałac, widniejący na sztychu Meriana z roku 1652. Kolejne przebudowy w XVIII, XIX i XX w. przekształciły go w obiekt o charakterze rezydencjonalnym, uzupełniony o piętrową oficynę. Najstarszą, zachowaną częścią są gotyckie piwnice oraz zewnętrzne mury. Po zniszczeniach w latach powojennych, kilkakrotnie przystępowano do odbudowy gmachu, którą dopiero niedawno ukończono. Teraz zamek otacza odnowiony park z licznymi starymi drzewami i stylową fontanną, a w samym gmachu mieści się Biblioteka Miejska oraz sale reprezentacyjne i wystawowe;






Opis skopiowano z wikipedii.