Pierwsza wzmianka o kościele we wsi pochodzi z 1376. Obiekt zbudowano na przełomie XIII i XIV wieku. Reprezentował wówczas styl gotycki. W XVIII wieku (w latach 1706-1708) został przebudowany w stylu barokowym. Był konsekrowany w 1726. W końcu XIX wieku został regotyzowany. Był remontowany w latach 1969 oraz 1972.

Jednonawowy kościół posiada od wschodu prostokątne prezbiterium. Wieża wzniesiona jest na planie kwadratu od strony zachodniej. Nawa kryta jest stropem z podciągiem i fasetami. Prezbiterium nakrywa sklepienie krzyżowo-żebrowe. Od północy do prezbiterium przylega dwukondygnacyjna dobudówka z lożą kolatorską, która ma sklepienie kolebkowo-krzyżowe z lunetami.

Dachy dwuspadowe są pokryte dachówką. Wieża jest oszkarpowana w narożnikach i kryta dachem namiotowym. Od południa do nawy przylega kruchta. Prowadzi doń ostrołukowy, sfazowany portal.

Wyposażenie reprezentuje styl neogotycki. W kościele są regotyzowane otwory okienne (ostrołukowe) oraz ostry łuk tęczowy. We wnętrzu zachowały się dwa nagrobki z XVII wieku, piaskowcowa chrzcielnica ze sceną chrztu Jezusa w Jordanie, rzeźby św. Anny i św. Joachima oraz witraż maryjny.

Kościół otacza dawny cmentarz (zamknięty), na którym zachowało się kilka starych nagrobków. Otoczony jest zachowanym tylko od południa i południowego wschodu kamiennym murem. Od północy teren cmentarny był powiększany i otoczony murem z cegły. Przy murze stoją dwa krzyże pokutne z XIV-XVI wieku.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. MOs810, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons