Najstarsza informacja o parafii pochodzi z 1479 roku. Drewniana świątynia z około 1452 została rozebrana w 1881 roku i w jej miejscu rozpoczęto budowę murowanego budynku według planów inż. Stanisława Rutkowskiego z Jarosławia. Kościół konsekrował w 1895 roku bp Łukasz Solecki. Ogrodzenie wraz z dzwonnicą wykonano w 1921 roku według projektu architekta Stanisława Majerskiego. W 1935 roku wybudowano nową sygnaturkę zaprojektowaną przez Kazimierza Osińskiego z Przemyśla.

Budynek murowany, orientowany, jednonawowy, wzniesiony na planie krzyża rzymskiego, prezbiterium zamknięte trójbocznie. Dwie kaplice i prezbiterium przekryte sklepieniem kolebkowym, nawa stropem płaskim z fasetą. Nawa, krótkie, a wysokie prezbiterium, niskie kaplice i przedsionek nakryte dachami dwuspadowymi, pomieszczenia pomocnicze dachami pulpitowymi.

Wystrój i wyposażenie
Część wyposażenia barokowego przeniesiono ze starego kościoła.

ołtarz główny z XVIII wieku i 1881–1882 roku;
dwa ołtarze boczne z 4 ćwierci XIX wieku;
krzyż gotycki z 1522 roku;
organy 9-głosowe z roku 1894, fundacji księdza Wojciecha Białasa;
polichromie z roku 1960 autorstwa artysty J. Grossa z Gliwic;
witraże powstałe m.in. w Krakowskim Zakładzie Witrażów i Mozaiki autorstwa Stanisława Żeleńskiego z lat 1910 i 1937–1938.


Dzwonnica parawanowa wkomponowana w ogrodzenie, przepruta niewysokimi arkadami. Wyższa arkada zwieńczona wolutowym kluczem (zobacz) nakryta jest trójkątnym szczytem z metalowym krzyżem. Niższe symetryczne arkady dekorowane w narożnikach, kamiennymi kulami z wazonami wypełnionymi różami(zobacz).

Ogrodzenie murowane z metalowymi dekoracyjnymi przęsłami. W zachodniej części ogrodzenia znajdują się „schody o trzech biegach dolnych, po spoczniku zbiegających się w jeden górny”.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Januszk57, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons