Przypuszcza się, że architektem świątyni był August Stüler - twórca również Kościoła św. Wojciecha i Pałacu Narzymskich.

Obiekt użytkowali luteranie do czasów II wojny światowej. Po wojnie, w kiepskim stanie przekazany katolikom. Niezbędny był remont, zwłaszcza dachu i wnętrza. W latach 70. obiekt został unowocześniony - zbudowano parking, salki katechetyczne i nasadzono wokół kościoła drzewa.

Kościół utrzymany jest w stylu neogotyckim, jednak w odróżnieniu od Pałacu Narzymskich i Kościoła św. Wojciecha naśladuje architekturę powstałą w tej epoce na terenie Europy, a nie w Anglii.

Wnętrze dosyć ubogie. Na uwagę zasługuje witraż z 1908 roku przedstawiający Chrystusa Wszechwładcę. Drugim cennym zabytkiem jest kopia obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy (znajdującego się w Rzymie), namalowana w 1859 roku przez Giovanniego Burkhardta na desce z mahoniu. Organy z 1907 roku, przebudowane w 1957 i 1986 roku.





Opracowano na podstawie wikipedii.