Historia parafii katolickiej w Ełku sięga XV wieku. Podczas reformacji Ełk przyjął luteranizm i kościół służył wspólnocie ewangelickiej. Murowana świątynia zbliżona pod względem architektonicznym do współczesnej. Wzniesiona została w latach 1847–1850. W czasie I wojny światowej uległa zniszczenia na skutek działań wojennych. Odbudowano ją w latach 1922–1925 w stylu neogotyckim. Po II wojnie światowej kościół przekazano katolikom. Placówkę katolicką ku czci Najświętszego Serca Jezusowego erygował 20 listopada 1946 roku administrator apostolski ks. bp. Teodor Bensch, powierzając przybyłych z Krakowa Zakonników Kanoników Regularnych Laterańskich (CRL), którzy osiedlili się przy tym kościele w sierpniu 1945 roku.

Wewnątrz znajduje się ołtarz główny z 1959, 4 ołtarze boczne oraz witraże przedstawiające najważniejsze sceny z życia Jezusa Chrystusa. Posiada wysoką wieżę. Został wpisany do rejestru zabytków 25 lutego 1988. Mieści się przy ulicy Armii Krajowej 2. Z wieży kościoła codziennie o 12:00 w południe odtwarzany jest hejnał Ełku.


17 czerwca 1950 przed kościołem przy ul. Wojska Polskiego odsłonięto pomnik, usytuowany na kamiennym cokole. Pomnik przedstawia Jezusa stojącego na betonowej kapliczce, na której widnieje napis: W hołdzie poległym Polakom za wiarę i ojczyznę. W maju 2005 roku, w 60. rocznicę zakończenia II wojny światowej, Kombatancki Związek Dzieci Wojny Rzeczypospolitej w Ełku odsłonił tablicę przy postumencie pomnika o treści: Polskie dzieci ofiary II wojny światowej, więźniowie obozów, sieroty wojenne, robotnicy niewolniczej pracy, wypędzeni, prześladowani w czasie okupacji hitlerowskiej i sowieckiej – dziękują Panu Bogu za ocalenie. W tylnej części pomnika ustawiono drewniany krzyż, przy którym zamontowano marmurową tablicę z datami misji świętych.





Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcia: Ludwig Schneider / Wikimedia. CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons