Według dokumentów z 1766 roku cerkiew w Werstoku istniała od XVII wieku, pierwotnie pod wezwaniem Zaśnięcia Bogurodzicy. W 1769 roku w jej miejscu wzniesiono nową cerkiew. Fundatorem świątyni był Józef Wilczewski z Wilczewa - rotmistrz chorągwi Wielkiego Księstwa Litewskiego. W zachowanych dokumentach widnieje zapis dawcy: "...Chwale Boską restaurować y aby wiecznemi czasu trwała, ufundować, nayprzód de nowaradice cerkie arcypotrzeną w tym horyzoncie pod tytułem Świętego Krzyża erygowałem y wystawiłem w ołtarze apparaty y oddaję pro filie pryncypalney cerkwi w Dubiczach".

W 1869 roku przeprowadzono remont kapitalny świątyni. Dobudowana została wówczas ryznica (miejsce do przechowywania szat liturgicznych) i zakrystia, a we wnętrzu urządzono ikonostas. W 1909 roku dobudowano kruchtę i dzwonnicę.

Po II wojnie światowej zainstalowano nowe dzwony i wykonano ogrodzenie. Ostatni remont świątyni miał miejsce w latach 2013-2015. Wymieniono wówczas także ogrodzenie.

Jest to świątynia drewniana, trójdzielna o konstrukcji zrębowej. Od frontu kruchta z nadbudowaną ośmioboczną wieżą-dzwonnicą. Prezbiterium mniejsze od nawy, prostokątnie zamknięte, z dwiema bocznymi zakrystiami. Dzwonnica zwieńczona ostrosłupowym hełmem. Dach nad nawą i prezbiterium zwieńczony dwoma wieżyczkami z hełmem.

W cerkwi znajdują się zabytkowe ikony z II połowy XVIII wieku, przedstawiające św. Tadeusza, św. Andrzeja, św. Tomasza, św. Judę, św. Symeona, św. Filipa, św. Jakuba Starszego oraz sceny przedstawiające Hołd Pasterzy, Chrystusa upadającego pod Krzyżem, Chrystusa w Ogrójcu, Ukrzyżowanie Chrystusa, a także proroka Mojżesza i Aarona, a także kiwot Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy. Do zabytków zaliczają się także cerkiewna Ewangelia i Apostoł z własnoręcznym napisem fundatora - Wilczewskiego.

W 1986 roku świątynia została wpisana do rejestru zabytków.






Opracowano na podstawie wikipedii.