Świątynia została zbudowana w stylu późnogotyckim. W 1664 roku świątynię nawiedził pożar i spowodował zawalenie się gotyckich sklepień, odbudowano je w 1913 roku.
Jest to kościół halowy o trzech nawach, posiadający wysoką na 75 metrów wieżę. Pomimo wielokrotnych pożarów w mieście i licznych przebudowań, świątynia zachowała styl późnogotycki. Jej najcenniejszymi elementami są portale zdobione przez tzw. bestiariusze czyli płaskorzeźby wypalone w cegle. Portal główny został wybudowany z cegły czerwonej i czarnej, które ułożone są w malownicze pasy. Zabytkowy wystrój wnętrza tworzą: drewniany, barokowy ołtarz główny z 1705-1706, barokowa chrzcielnica, drewniana balustrada ołtarzowa, drewniana ambona, dwie drewniane empory organowe i neobarokowe stalle.





Opracowano na podstawie wikipedii.