Zabudowania kolegiaty tworzą zwarty czworobok. Część północną zajmuje kościół, od zachodu i południa znajdują się budynki mieszkalne zakonników, od wschodu pozostałość dawnego domu biskupów i zakrystia.

Kościół ma postać trójnawowej hali, bez wydzielonego prezbiterium. Od zachodniej strony dostawiona jest wysoka wieża.

W latach 1872-1882 kościół został poddany regotyzacji. Zniszczono wówczas wiele zabytków. Z 15 ołtarzów zachowało się jedynie 5, kolejne cztery to dzieła pseudogotyckie z końca XIX wieku.
Ołtarz główny powstał w latach 1743-1748, zdobią go monumentalne rzeźby męczenników Wojciecha i Stanisława. W zamknięciu południowej nawy znajduje się ołtarz mariacki - tryptyk z około 1430 roku. W północnej nawie znajduje się tryptyk św. Anny z około 1500 roku. Przy drugim filarze południowym jest ołtarz św. Sebastiana z 1642 roku, obecnie czczony jako ołtarz Madonny Dobromiejskiej. Po przeciwległej stronie znajduje się ołtarz Trójcy Świętej z końca XVII wieku z wybitną późnogotycką rzeźbą Tron Łaski z początku XVI wieku.

Warte uwagi są także:
ambona z 1693 roku
ogrodzenie chrzcielnicy z 1670-1680
stalle ze stopniami w kształcie lwów z 1673
organy posiadające 49 głosów i 3522 piszczałek. W sezonie letnim organizowane są koncerty.




Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Ludwig Schneider / Wikimedia. / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)