Rozmiary i układ przestrzenny obiektu są przykładem przenoszenia wzorów monumentalnej architektury murowanej na drewnianą.

Budynek został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego i jest jednym z największych kościołów drewnianych w Polsce. Świątynia znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.

Trzynawowy kościół w typie bazylikowym, z parą kaplic o charakterze transeptu i trójbocznie zamkniętym prezbiterium powstał na miejscu wcześniejszych świątyń, pierwszej wzmiankowanej w 1430 roku i kolejnej z XVII wieku. Prezbiterium i nawa główna przykryte są dwuspadowym dachem pokrytym blachą z wieloboczną wieżyczką na sygnaturkę z latarnią.

Ściany wnętrza pokryte są polichromią figuralną i ornamentalną z XIX wieku, nawiązującą do tradycji późnego baroku. Prezbiterium oddziela od nawy głównej spłaszczony łuk tęczowy z profilowaną belką z krucyfiksem z XVIII wieku. Większość wyposażenia wnętrza kościoła reprezentuje styl rokokowy, uzupełniony późnogotyckim krucyfiksem z końca XV wieku. W ołtarzu głównym wisi obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w metalowych sukienkach.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Andrzej Otrębski, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons