Po zakończeniu II wojny światowej i wysiedleniu ludności niemieckiej budowla została poświęcona jako kościół rzymskokatolicki. Od 1948 roku pełni funkcję kościoła filialnego parafii w Boluminku.

Jest to świątynia, reprezentująca styl neogotycki, murowana wzniesiona z cegły, posiadająca otynkowane blendy oraz pasy gzymsów wieńczące ściany korpusu i wieży. W ścianę frontową jest wtopiona prostokątna, czterokondygnacyjna wieża, posiadająca wysoki, namiotowy dach hełmowy zwieńczony krzyżem.

Wnętrze jest nakryte sklepieniem kolebkowym z bogato malowanymi ornamentami. W centralnej części prosto zamkniętego prezbiterium jest umieszczony neogotycki ołtarz, posiadający z ozdobną nastawę, której główny elementem jest obraz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Poniżej znajduje się proste tabernakulum z chrystogramem. Nieco dalej, w części nawowej, są umieszczone dwa małe ołtarze ozdobione wizerunkami Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. W emporze chóru stoją z kolei organy wybudowane około 1910 roku przez firmę organmistrzowską Paula Voelknera.






Opis skopiowano z wikipedii.